MSSF 16 w spółkach telekomunikacyjnych oznacza trudności

MSSF 16 w spółkach telekomunikacyjnych oznacza trudności

Zastosowanie MSSF 16 Leasing przez firmy telekomunikacyjne będzie oznaczało zmiany w poziomie wskaźników używanych do tej pory w branży jako podstawa wyceny spółek. Wdrożenie standardu może oznaczać również trudności przy ich porównywaniu – podaje PwC.



Analitycy rynku telekomunikacyjnego często posługują się trzema wskaźnikami: EBIT, EBITDA oraz poziomem wydatków inwestycyjnych. Wprowadzony przez MSSF 16 sposób ujmowania umów leasingowych jako prawa do użytkowania składnika aktywów stanowiącego przedmiot leasingu i zobowiązania z tytułu leasingu powoduje zwiększenie poziomu amortyzacji, a także kosztów odsetkowych (które ujmuje się od razu w pełnej kwocie zamiast liniowo - jako koszty operacyjne). W rezultacie powoduje to wzrost EBIT, a w szczególności EBITDA. Usunięcie kosztów leasingu z kosztów operacyjnych może spowodować wzrost marży EBITDA średnio o 8% w spółkach z branży telekomunikacyjnej. Wskaźnik ten, pomniejszony o koszty inwestycyjne, stanowił w przeszłości dobry zamiennik przepływów pieniężnych, często stosowany jako podstawa wyceny firm telekomunikacyjnych.

Podstawowe wskaźniki efektywności mogą ulec zmianie

W świetle wymogów MSSF 16 dotyczących kapitalizacji praw do użytkowania aktywów przez leasingobiorcę należy zastanowić się nad definicją kosztów inwestycyjnych, na przykład jako zwiększenie wartości bilansowej składników rzeczowych aktywów trwałych, w tym składników objętych leasingiem, lub jako inwestycyjne przepływy pieniężne w rzeczowy majątek trwały. Spółki będą musiały określić wpływ nowego standardu na stosowane przez siebie podstawowe wskaźniki efektywności i sprawdzić, czy wskaźniki te są dość precyzyjnie zdefiniowane, odpowiednie i porównywalne.

Należy również przeanalizować, czy dodatkowo ujęte zobowiązania z tytułu leasingu powinno być uwzględnione przy ocenie poziomu zadłużenia. Proporcja sieci własnych do użytkowanych na podstawie umów leasingu jest różna w różnych spółkach telekomunikacyjnych, wobec czego poziom zobowiązań z tytułu leasingu też będzie się różnił.

Jak zidentyfikować składnik aktywów w najczęściej zawieranych umowach w branży telekomunikacyjnej?

Zgodnie z MSSF16, umowa stanowi leasing, jeżeli umożliwia spółce kontrolowanie wykorzystywania zidentyfikowanego składnika aktywów poprzez kierowanie sposobem jego wykorzystania i uzyskiwanie zasadniczo wszystkich korzyści ekonomicznych przez dany okres czasu. W sektorze telekomunikacyjnym najważniejszą kwestią jest to, czy dany składnik aktywów został zidentyfikowany. Identyfikację może oznaczać jego oddanie do użytku, ale w wielu przypadkach trzeba będzie także ustalić, czy dostawca ma możliwość zastąpienia go składnikiem alternatywnym w okresie obowiązywania umowy. Jeżeli dostawca ma taką możliwość (z wyjątkiem obowiązku zastąpienia niesprawnego składnika aktywów sprawnym) i czerpie z tego jednoznaczne korzyści ekonomiczne, składnika aktywów nie uznaje się za zidentyfikowany, a zatem umowa nie stanowi leasingu.

Źródło: PwC

Więcej na ten temat na www.pwc.pl

E-Doradca Analiza Finansowa