Minister finansów 15 września 2016 r. powołał Radę do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania. Będzie ona wydawać opinie dotyczące stosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania. W skład Rady wchodzi dziewięciu ekspertów z zakresu prawa podatkowego i finansów, reprezentujących różne środowiska i posiadających fachową i zróżnicowaną wiedzę w tym obszarze.
Powołanie Rady ds. Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania
Czym zajmie się Rada
Minister finansów powołał Rada do Spraw Przeciwdziałania Unikaniu Opodatkowania na podstawie art.119n Ordynacji podatkowej na czteroletnią kadencję. Rada jest niezależnym organem eksperckim, który będzie opiniować zasadność zastosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania w indywidualnych sprawach. Z wnioskiem o opinię będzie mógł się zwrócić minister finansów w toku postępowania podatkowego w przypadku unikania opodatkowania. Ponadto, gdy minister podejmie w danej sprawie decyzję o zastosowaniu klauzuli, zainteresowana strona będzie mogła w odwołaniu od tej decyzji złożyć wniosek o zasięgnięcie opinii Rady.
Poza stroną rządową swoich przedstawicieli w Radzie mają m.in. doradcy podatkowi, przedsiębiorcy, przedstawiciele wyższych uczelni i strona samorządowa. Dzięki temu Rada przy opiniowaniu poszczególnych spraw będzie opierać się na różnorodnych doświadczeniach i brać pod uwagę różne punkty widzenia. Ponadto osoby powołane do Rady posiadają wiedzę, doświadczenie i autorytet w zakresie prawa podatkowego, systemu finansowego, rynków finansowych, obrotu gospodarczego lub międzynarodowego prawa gospodarczego, co stanowi rękojmię prawidłowej realizacji zadań Rady.
Klauzula przeciwko unikaniu opodatkowania
Przepisy wprowadzające w życie klauzulę przeciwko unikaniu opodatkowania weszły w życie 15 lipca 2016 r. Klauzula ma być narzędziem, które pozwoli skuteczniej walczyć z agresywnym planowaniem podatkowym. O agresywnej optymalizacji można mówić w odniesieniu do czynności dokonanych przede wszystkim lub wyłącznie w celu osiągnięcia korzyści podatkowej, jeśli sposób działania był sztuczny.
Za agresywną optymalizację podatkową, która może być objęta klauzulą, będą więc uznawane takie działania, które jednocześnie mają sztuczny/nierynkowy charakter i zostały przeprowadzone przede wszystkim w celu uzyskania korzyści podatkowej. Innymi słowy - działania optymalizacyjne są dopuszczalne, o ile są dokonywane w toku rzeczywistych działań gospodarczych.
Źródło informacji: MF
/WiedzaiPraktyka
/wip