Wyjaśnienia UKNF w sprawie stosowania dyrektyw MiFID

Urząd słusznie dostrzegł, że opóźnienie w implementacji dyrektyw MiFID II może w praktyce wywoływać szereg wątpliwości dotyczących równoległego stosowania unijnych dyrektyw i rozporządzeń oraz krajowych przepisów regulujących świadczenie usług inwestycyjnych, dlatego w stanowisku z 27.12.2017 r. zawarł kluczowe wyjaśnienia UKNF w sprawie stosowania MiFID od 3 stycznia 2018 r:

1. Dotychczasowe przepisy krajowe stosuje się tylko w zakresie w jakim są niesprzeczne z unijnymi.
   Krajowe przepisy dotyczące świadczenia usług inwestycyjnych po 3 stycznia 2018 r. powinny być stosowane, o ile nie będą sprzeczne z bezpośrednio skutecznymi przepisami aktów unijnych (np. rozporządzeniami delegowanymi i wykonawczymi Komisji UE).
2. Względem klientów instytucje finansowe nie mogą się powoływać na brak wdrożenia MiFID II.
   Instytucje finansowe powinny przyjąć założenie, że powoływanie się na brak implementacji dyrektyw MiFID II wobec beneficjentów świadczonych przez nie usług może nie być skuteczne.
3. Rozporządzenia delegowane i wykonawcze UE stosuje się wprost, chyba że nie jest w praktyce możliwe.
   Rozporządzenia delegowane i wykonawcze Komisji UE, jako część krajowego porządku prawnego państw członkowskich od chwili ich wejścia w życie, obowiązują wprost i powinny być zasadniczo stosowane z datą w nich określoną, z wyjątkiem sytuacji, gdy wskutek braku implementacji dyrektyw MiFID II nie jest możliwe ich zastosowanie w praktyce.
4. Sądy i organy państwowe powinny interpretować przepisy prawa krajowego „w duchu” niewdrożonych jeszcze przepisów MiFID II.
   Organy krajowe i sądy są zobowiązane do stosowania takiej wykładni prawa krajowego, która zapewni realizację celów niewdrożonych dyrektyw i innych aktów prawa unijnego.
5. Względem organów państwowych można uchylić się od obowiązków wynikających z niewdrożonych przepisów MiFID, natomiast powoływać się na uprawnienia z niewdrożonych przepisów MiFID II można tylko, gdy są wystarczająco jasne, precyzyjne i bezwarunkowe.
   W przypadku przepisów dyrektywy MiFID II nakładających obowiązki, ich adresaci (niebędący organami władzy publicznej) mogą powoływać się wobec organów administracji publicznej na ich nieobowiązywanie, natomiast na przepisy nadające jednostkom uprawnienia, jednostki te mogą powoływać się w stosunku do państwa lub organów publicznych, jeśli przepisy dyrektyw MiFID II spełniają tzw. warunki bezpośredniej skuteczności (jasność, precyzyjność oraz bezwarunkowość - niepozostawianie swobody organom państw członkowskich).

W stanowisku UKNF przedstawione zostały także przykłady zastosowania powyższych zasad w odniesieniu do wybranych przepisów prawa unijnego i krajowego.

Wejście w życie przepisów implementujących dyrektywy MiFID II planowane jest najwcześniej na przełomie marca i kwietnia 2018 r.

Źródło: PwC